Hope

 Pamiętacie kiedy powiedziałam wam, że życie według mnie składa się z miłości, wiary i nadziei? Pamiętacie moją rozległą notkę na temat wiary? Mam nadzieję, że tak, bo przyszedł czas na opisanie nadziei, według mnie zbędnej do życia. Może postrzeżecie ją tak jak ja, a było by fajnie.

Nadzieja - życzenie zaistnienia określonego stanu rzeczy i niepewność, że tak się stanie. Pojęcie nadziei traci sens przy wartościach skrajnych subiektywnego prawdopodobieństwa sukcesu. Przy 100% odczuwamy jedynie emocje pozytywne, głownie radość, a przy 0% negatywne, zależne od tego czym są dla nas niespełnialne (w zakładanym przedziale czasowym) oczekiwania.

Czym dla was jest nadzieja?

 Nadzieja. To słowo zawsze mnie mnie działa negatywnie. Pewnie tego nie zrozumiecie, ale już tyle razy narobiłam sobie nadziei, że przestałam wierzyć w to, że marzenia się spełniają. Dopiero kiedy oświecił mnie mój idol, - Justin Bieber - pokazując, że warto walczyć o marzenia. Lecz przejdźmy do konkretów. Jest to coś co może zdołować człowieka, ale także go bardzo uszczęśliwić. Najgorsze są przypadki jak robi się komuś nadzieję. Na przykład rodzic mówi, że może pojedziesz na koncert idola. Robisz sobie wtedy ogromną nadzieję, że to się stanie. Wszystko się skończy tak, że będziesz zdołowany/zdołowana, że to była tylko chwila szczęścia i wiary w to, że to może się spełnić. Może to dlatego jestem źle nastawiona na nadzieje. Za dużo razy mnie już oszukano, tak jak dziś z pójściem do kina na Igrzyska Śmierci.

Jak określicie słowo 'NADZIEJA'?

 Mam zły pogląd na to słowo, ale ja zawsze patrzę pierw na tę złą stronę. Co robię źle, że wszystko co zaczyna się dobrze, kończy się źle?

Mieliście nieszczęśliwe przypadki z robieniem sobie nadziei?

Mam nadzieję , że jakoś was wdrążyłam w mój świat i że próbowaliście mnie zrozumieć! A tu takie moje słodkie i mroczne zdjęcie. Dziękuje za 100 obserwujących!

Pozdrawiam, Ola K. ♥