Dzień z życia blogerki.

   Wyobraź sobie, że właśnie wstałeś. Pierwsze, co robisz to sprawdzasz pocztę, bo wiesz, że któraś z zagranicznych firm do Ciebie napisała. Jesteś świadom tego, że musisz wywiązać się z podjętej współpracy. Drugie, co robisz to kontrolujesz ruch na swoim blogu. Uświadamiasz sobie, że brniesz do przodu albo smucisz się, bo masz męczący Cię psychicznie zastój. Trzecie, szykujesz się do codziennej, szkolnej rutyny, ale w między czasie starasz się nawiązać kontakt z czytelnikami oraz udzielasz się na social mediach. W tym momencie etap "poranne, blogowe czynności" się kończy.
   Przychodząc (zmęczony) do domu, wiesz, że musisz zabrać się za naukę, bo jesteś coraz bliżej matury, czy jakiegoś innego ważnego testu, ale... nie robisz tego. Zamiast się edukować, rozmyślasz. Tak dokładnie to: rozplanowujesz przyszłe wpisy, które zawsze masz zaplanowane na cały miesiąc (do przodu); zastanawiasz się, jak urozmaicić swoją stronę internetową (aby zatrzymać przy sobie swoje aniołki, prawdziwych czytelników i jednocześnie zaciekawić kogoś nowego); ustalasz terminy sesji zdjęciowych na rzecz swojego bloga albo obrabiasz godzinami już zrobione przez kogoś zdjęcia; piszesz tekst na bloga, w który wkładasz całe serce i, w którym przelewasz swoje najskrytsze myśli.
   Wiesz, że wszystko, co robisz jest po coś, ale też wiesz, że musisz być bardzo ostrożny. Jesteś świadom tego, że zawsze znajdzie się ktoś, kto zechcę Cię naśladować (przecież musi brać dobry przykład) i ktoś, kto zechcę Cię zniszczyć. Blogując, uczysz się m.in.: odpowiedzialności, systematyczności, solidności oraz wyrażania własnego zdania. Pisanie bloga szlifuje także zorganizowanie, ale Ty akurat jesteś obrażony tą cechą. Dorastasz razem ze swoją stroną, razem ze swoją największą pasją.
   Pod wieczór, myślisz sobie: "kurczę, ale już daleko zaszedłem". Nie widzisz wtedy kryzysu, który już masz za sobą albo tego, który nieustannie trwa. Nie zwracasz uwagi na niedociągnięcia, bo wiesz, że jesteś tylko człowiekiem. To jest ten moment, kiedy też wiesz, że Cię to uszczęśliwia i ubarwia Twoje życie. Jesteś pełen pasji, a Twoją największą i wieczną motywacją są odbiorcy, prawdziwi czytelnicy. To Cię trzyma w momencie, kiedy nakierowujesz myszkę na napis "usuń bloga".

Jeżeli to przeczytaliście, to tak naprawdę przeżyliście z mną jeden dzień.

| bluza - bershka | spódnica - shein.com | kapelusz - banggood.com |
fot. Kinga Szyszka

BARDZO PROSZĘ O KLIKNIĘCIE

↓

BANGGOOD.COM

↓

| klik |

Mogę liczyć na Wasze wsparcie?
Jak bardzo blog wpłynął na Wasze życie?

______________________________________________________________________________________________________